Hayalimdeki Babam ve Hediyesi

Haylimdeki babama bir hediye vermek istiyorum. Önce başımı göbeğine koyayım; o benim saçlarımı okşasın pamuk elleriyle, bana “güzel kızım” desin yumuşacık sesiyle, bileyim ki orada güvendeyim, onun yanında…

—

Kafamı kaldırıp babamın gözlerine bakınca huzurlu yüzüyle buluşayım, içimden geçenleri bakışlarımdan anlasın, bana hayat boyu sırdaş, yoldaş, arkadaş olacağını hissettirsin ve beni hep seveceğini bileyim…

Yanında şarkı söylediğimde mutlu olsun,
yanlışlar yapıp tökezlediğimde o yanıbaşımda dimdik ayakta dursun,
gülsün, yüzü hep şefkatle gülsün,
aydınlatsın beni sakinlikle, sabırla, zamanla…
Benim babam dünyanın en şeker babası olsun, tadına doyamayayım, örnek alayım, yolundan ayrılmayayım ve onu düşününce kendi kendime diyeyim ki: “seni bir yaşam boyu bitirmek değil de, sana hep hep yeniden başlamak istiyorum, iyi ki varsın…”
Ben hep böyle bir babanın hayalini kurdum. Kafamdaki figürü tarif etmem istense, söyleyeceklerim bundan yıllar önce de böyle olurdu, şimdi de böyle, muhtemelen bundan sonra da değişmeyecek.
Benim babam katı, sert, çok demokratik ve adil olduğunu söyleyen ama bence maalesef çok yetersiz, eksik ve hayalimdekinden milyonlarca kilometre uzakta bir baba oldu…Üzerimde çok olumsuz etkiler bıraktığı muhakkak ama neyse ki tamir edilemeyecek boyutta değil; en azından ben böyle hissediyorum. Ancak itiraf etmeliyim epey çalışmam gerekiyor kendimle…
Konuya bir de iyi tarafından bakacak olursak, aslında hayalimdeki babaya sahip olamadım ama kuvvetle muhtemel bu sayede iyi bir eşe sahip oldum ben. Harika bir hayat arkadaşına…

Yukarıda tarif ettiğim her şeyi onda buluyorum. Dolayısı ile babamın tam zıddı! Ne muhteşem değil mi? Bazen bu farklılık boyutu beni gerçekten inanılmaz eğlendiriyor. Mesela, benim babam tığ gibi ince bir adamdır, ama eşimin beni ne kadar mutlu ettiğini bence hiç bir şekilde anlayamayacağı harika bir göbeği var! Üstelik, ister inansın ister inanmasın, onunla evlenme kararımı verirken bu tatlı göbeğinin epey bir etkisi oldu… Ne yapalım. Biraz tuhaf bir durum olduğunu kabul ediyorum ama koşulların ortaya koyduğundan hareketle gelinen nokta da budur. Ortada hassas bir denge var tabi farkındayım, eşimi iyiden iyiye babam olarak görmeye başlarsam pirincin taşını ayıklayamayız. Bu da ayrı bir çalışma konusu benim için. Ve ne yalan söyleyeyim, bunun için de epey emek harcıyorum.
Bildiğim bir şey var, o da, ileride çocuğumuz olduğunda çok şanslı olacak, çünkü onun babası var ya onun babası, tadından yenmeyecek. Belki zaman zaman onu kıskanacağım bile!
Ne diyorduk, insanın ton ton bir babası olması çok hoş bence!Ama yeterince ton ton değilse de hayatınıza getirdiği güzelliği bulmak lazım.Çünkü buna değiyor! Tüm babaların ve baba adaylarının babalar günü kutlu olsun mu? OLSUN!